POKÓJ Z WIDOKIEM NA MORZE reż. Janusz Zaorski / 1978

pragmatyczny, zdecydowany, nastawiony na sukces młody psychiatra, gotowy na manipulację czy kłamstwo i spokojny lekarz ‘starej daty’, kierujący się zasadą, że każdy człowiek powinien podejmować własne, wolne decyzje, dwaj lekarze psychiatrzy w naprędce ustawionej akcji ratunkowej, próbują nakłonić mężczyznę by nie popełniał samobójstwa i zszedł z najwyższego piętra wysokiego wieżowca, starcie dwóch postaw, spór dwóch terapeutów w akcji odmiennie traktujących zakres ingerencji w ludzką wolność i osobowość i dwie aktorskie osobowości, Fronczewski pełen energii, konkretny, jeszcze z włosami na głowie i Holoubek wycofany, filozofujący, opanowany, lekko melancholijny jako intelektualista rozumiejący więcej, klimat tamtych lat zachowany – ‘obywatelu prokuratorze przyszedł obywatel psychiatra’, film nakręcany przez niegłupie, interesujące dialogi i temat – ważący się na szali życia i śmierci ludzki los kontra dwie skrajnie odmienne opinie w kwestii ocalenia, pointa o wewnętrznej wolności człowieka zastanawia, bo aż dziw że to przeszło w siermiężnych latach 70-tych - cenzura zapewne nie zrozumiała przesłania